Rozdział 20

Adrian czuł że coś się święci. Zwykle nie żaden z nich nie zostawił go samego na dłużej niż pół godziny a teraz wszyscy troje gdzieś zniknęli i to dobre dwie godziny wcześniej. Nie podobało mu się to ale nie zamierzał ich szukać. Jeśli chcą się z nim widzieć wiedzą gdzie jest.

-Przesadziliście- Eric usiadł w fotelu- Logan to nie powinno się tak odbywać. Kiliana zrozumieć mogę- zwrócił się do chłopaka- wybacz skarbie- ujął go za rękę- Stary chciałbyś tego? Zrobiłbyś coś takiego jakbym nie znał swojego ojca?
-To jednak co innego- westchnął Alfa- Nie chodzi o Adriana. Jest w naszej watasze musimy wiedzieć skąd pochodzi i co się stało. Jeśli zechce się z nimi skontaktować to dobrze jeśli nie to trudno. Będzie miał możliwość
-Żebyś później nie żałował. Mnie w każdym razie z tego wypiszcie
-Co z twoim ojcem?- Zapytał Kilian zmieniając temat. To wypowiedziane mimochodem stwierdzenie bardzo go zaciekawiło
-On i moja matka nie byli Połączeni. Odszedł jak miałem 3 lata gdy spotkał Swoją. Mama dopiero kilka lat później się Połączyła. Ojczym był wspaniałym człowiekiem ale cóż- wzruszył ramionami- Znam ojca i moje przyrodnie rodzeństwo ale jakby zostawił mnie bez słowa nie darował bym nikomu kto by się w to wtrącał.
-Eric- Logan zagryzł wargi- Rozumiem że tak myślisz ale mimo to każdy ma prawo mieć możliwość- Usiadł obok kochanka i wziął go w ramiona- Wiem że czasem nie myślę logicznie i dlatego potrzebuję ciebie- pocałował go
-I będę miał pełne ręce roboty- westchnął ale był szczęśliwy- Zadzwoń pierwszy jako Alfa jego nowej watahy masz do tego prawo. Wybadaj co się stało ale z naszym Aniołkiem ostrożnie wiesz że jest wybuchowy
-Może to samo co z twoimi rodzicami- Kilian przez cały czas prawie nie zwracał uwagi na mężczyzn i na to że dotykali się z rosnącą przyjemnością- Ale wtedy by go nie oddali
-Chodź tu do nas- Eric nie czekał na odpowiedź posadził go sobie na kolanach byle tylko być bliżej- Cokolwiek to jest i jakkolwiek się to nie ułoży pomożemy mu. To nasz obowiązek i przyjemność
-Wiem- chłopak przytulił się do niego
-Dzwonię- zdecydował Logan odrywając dłonie od ukochanych. Ci natychmiast wstali- Nie zostaniecie?
-Tęsknimy za Adrianem- odpowiedzieli jednocześnie i nie to żeby było to kłamstwem ale też nie chcieli przy tym być. Eric naprawi wszystko później.

Kilian patrzył na Adriana który grał z Eric'kiem w karty. Zastanawiał się czy to dobry pomysł. On sam olałby rodzinę która go nie chciała. To przynosi tylko ból a tego nie chciał dla młodego wilczka. Już tyle w życiu przeżył że najchętniej zamknąłby go w bezpiecznym pokoju i nigdy nie wypuszczał. Wiedział że pozostali czują to samo. Westchnął głośno
-Co się dzieje?- Zapytał Omega
-Tylko myślę-uśmiechnął się do niego łagodnie
-Wyglądasz za poważnie- rzucił w niego poduszką- wystarczy że tych dwoje- tu spojrzał na Eric'ka- są tacy. Ty masz być zabawny i mi pomagać- pokiwał głową
-Zawsze- rozpromienił się i usiadł obok chłopaka- Wygrywasz?
-To poker zawsze wygrywam- zachichotał- Umiesz?
-Nauczcie mnie- zamrugał oczami w stronę Eric;ka i ten pociągnął go do pocałunku. Czasem nie mógł się zdecydować który z nich był bardziej uroczy. Obaj doprowadzą go jednak do przedwczesnej śmierci. To będzie jednak bardzo szczęśliwy zgon
-Ale gramy w rozbieranego- Starszy Beta musi oswoić najmłodszego wliczka z ich i własną nagością. Adrian myślał przez chwilę i w końcu pokiwał głową. Może być zabawnie a i on coraz częściej myślał o Połączeniu

-Pan McGeer?- Logan był spokojny. Tu przecież nie chodziło o niego
-Tak o co chodzi?- Głos mężczyzny był jakby zmęczony, obcy i nieprzyjemny
-Tu Logan Hall Alfa Domu Hall'a dzwonię do pana z prośbą o informacje...
-Nie znam pana watahy- przerwał mu -i nie wiem jak mógłbym pomóc
-Dwa miesiące temu w lesie znaleźliśmy młodego wilka Adrian'a Blue. Adoptowany Omega Bety bez stada...
-Masz mojego syna- warknął nieznajomy
-Więc to prawda- zaczął tracić cierpliwość- Tak pana syn jest tu i dlatego znaleźliśmy informacje o jego biologicznych rodzicach...
-Może i jesteś Alfą ale to nie jest twoja sprawa- znów to nieprzyjemne warczenie- Będę w twoim domu za kilka dni. Wtedy porozmawiamy- i rozłączył się
-No to się wpakowałem- Logan był zły na siebie. Był dorosły i powinien wiedzieć lepiej. Chciał dobrze, czasem bardzo sobie z tym wszystkim nie radził. Nie odbył całkowitego szkolenia i ta sprawa z rosnącą Chęcią. Był coraz bardziej zmęczony.
Zamknął oczy i skupił się na zapachu ukochanych. Oni poprawią mu samopoczucie.

-No i masz nas w samych gatkach- Eric nie mógł uwierzyć że przegrał tak szybko. Adrian był wspaniałym graczem, trochę straszne było jak potrafił kłamać
-A ja wcale nie narzekam- Kilian położył się na poduszkach eksponując wspaniałe ciało. Obaj patrzyli na niego z zachwytem.
-To nie tak że ja mam  wszystko na sobie- Adrian nie wiedział gdzie powinien patrzeć. Wciąż przypominał sobie jacy są wspaniali.
-Coś mnie ominęło?- Zapytał Logan rozbawiony i podniecony tym co zobaczył
-Tylko rozbierany poker- Eric wstał i podszedł do Alfy- Wszystko dobrze?
-Teraz już tak- objął go i wtulił nos w szyję kochanka. Musiał go poczuć- Czemu Adrian jest ubrany?
-Bo ten mały manipulant nas ograł- Kilian wyszczerzył zęby do najstarszych wilków- Ja nigdy nie grałem więc- wzruszył ramionami
-Trzeba tylko się skupić to nic trudnego- ale chłopak zarumienił się nagle i to nie dlatego że dłonie Logana wędrowały po bokserkach Eric'ka. Do tego zaczął się już powoli przyzwyczajać- Miałeś coś ważnego? Nie wyglądasz najlepiej- zaniepokoił się bo Alfa nie wyglądał najlepiej a to był pierwszy raz gdy widział go w takim stanie. Kilian wstał i podszedł do mężczyzn. Adrian miał rację coś było bardzo nie tak. Objął Logana
-Wszystko dobrze. Sprawdzałem tylko parę rzeczy- wyciągnął rękę i do chłopaka. Ten zawahał się ale w końcu i on podszedł do tej plątaniny ciał. Nie lubił widzieć nikogo w takim stanie
-Kilian idziemy zrobić kolację?- Odezwał się w końcu gdy poczuł nie jedną a dwie erekcje na swoich plecach
-Oczywiście- starszy chłopak był rozbawiony. Dobrze wiedział że ich poczuł. Nie odskoczył tylko bardzo delikatnie odsunął. Jak gdyby nigdy nic- Ci dwoje i tak muszą pobyć sami. Eric i Logan całowali się i mruczeli cicho. Potrzebowali siebie nawzajem.

-Więc?- Zapytał Eric gdy Logan prowadził go na stos poduszek na podłodze. Zapach pozostałych sprawiał że byli jeszcze bardziej podnieceni
-Powiedział że przyjedzie ale zadowolony nie był. Coś musi być bardzo...- warkną gdy Beta rozerwał mu koszulę- nie tak- dokończył i przymknął oczy
-Daj mi to naprawić kochany- szepnął Eric i rozpinał mu spodnie- Później zastanowimy się co z tym zrobić. Od tego tu jestem- wyjął jego pulsującą erekcje i zaczął powili pieścić rękami
-Nawet nie wiesz jak bardzo cię kocham. Nie wyobrażam sobie życia bez ciebie- szeptał Logan, wsunął dłonie w miękkie włosy mężczyzny- Wybacz że czasem zapo....
-Przestań już- przerwał mu Beta trochę zażenowany- Ja wiem. Czuję że mnie kochasz. Teraz daj mi się sobą zająć. Na wszystko przyjdzie czas później- i zaczął lizać nabrzmiałego penisa. Alfa warknął i zapomniał o wszystkich stresach. Gdzieś w podświadomości zadał sobie sprawę że musi zrobić coś specjalnego dla kochanka żeby mu pokazać jak ten jest dla niego ważny.


##################################################################################
Kochani. W tym tygodniu notki już nie będzie bo wyjeżdżam na weekend. Kolejny rozdział pojawi się w poniedziałek.
Mam nadzieje że ten był chociaż trochę dobry:)